Paweł Miczka
Paweł Miczka urodził się w Katowicach, w rodzinie z muzycznymi tradycjami – jego rodzice byli oboistami Narodowej Orkiestry Symfonicznej Polskiego Radia. Po zakończeniu podstawowej edukacji w Polsce rozpoczął studia w Hochschule für Musik und Theater w Lipsku, w klasie prof. Rolanda Baldiniego. Pod jego wpływem zaczął interesować się historyczną praktyką wykonawczą, co zaowocowało podjęciem nauki na kierunku skrzypiec barokowych w klasie prof. Susanne Scholz. Również w czasie pobytu w Lipsku Paweł odkrył w sobie powołanie nauczycielskie – ukończył studia pedagogiczne i rozpoczął pracę w szkole muzycznej w Halle. Po zakończeniu kształcenia w Niemczech, postanowił doskonalić swoje umiejętności na największym wydziale muzyki dawnej w Europie – w Królewskim Konserwatorium w Hadze, w klasie prof. Enrico Gattiego.
W roku 2020 uzyskał stopień doktora sztuki w dyscyplinie artystycznej sztuki muzyczne. Tematem pracy doktorskiej napisanej pod kierunkiem dr hab. Arkadiusza Kubicy była wiedeńska muzyka kameralna okresu klasycznego w aspekcie historycznych praktyk wykonawczych.
Od roku 2021 związany z Akademią Muzyczną im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu.
Ważną rolę w działalności artystycznej Pawła zajmuje sztuka improwizacji. Te zainteresowania dały również początek utworzonemu wraz z grupą studentów haskiego Konserwatorium, zespołowi Mitomani, z którym to zespołem został laureatem na Międzynarodowym Festiwalu Muzyki Żydowskiej IJMF w Amsterdamie oraz Festiwalu Polskiego Radia Nowa Tradycja.
Paweł miał możliwość szlifowania swoich umiejętności pod okiem znakomitych profesorów takich jak Franz Brüggen, Barthold Kuijken, Christophe Coin, Erich Höbarth, Midori Goto, Clive Brown, Ryo Terakado, Kati Debretzeni, Walter Reiter, Bart van Oort, Frank de Bruine.
Współpracował z zespołami takimi jak Collegium 1704, Musica Florea, Solamente Naturali, Silva Rerum Arte, BachPlus czy Hof Musici.
Jako koncertmistrz prowadził zespoły Lautten Compagney Berlin, Capella Jenensis, Märkisch Barock, Altberg Ensemble, Concerto Foscari, Zespół Muzyki Dawnej Filharmonii Lubelskiej, Michaelis Consort oraz Aris&Aulis Berlin.
Publikował artykuły na łamach czasopism takich jak Ruch Muzyczny czy Meakultura.
Jest prezesem Fundacji Konsek Kultury promującej szeroko pojętą kulturę muzyczną oraz kierownikiem katowickiego lokalu muzycznego Scena za szybą.
Jest w posiadaniu trojga skrzypiec: anonimowego barokowego włoskiego instrumentu z XVIII wieku, klasycznego, autorstwa Franco Simeoniego (2010) oraz instrumentu zbudowanego wg barokowych wzorców przez Franco Simeoniego (2022).
